- اگر اول به فکر آخر نباشی ، آخر به فکر اول می افتی .

2- لذتی که در فراق هست در وصال نیست ، چون در فراق شوق وصال هست و در وصا ل بیم فراق.

3- آغاز کسی باش که پایان تو باشد .

4- پرستویی که به فکر مهاجرت است، از ویرانی آشیانه نمی هراسد .

5- کمی سبک سری لازم است تا از زندگی لذت ببری و کمی شعـــور، تا مشکلی برایت پیش نیاید .

6- دوست واقعی كسی است كه اگر ساعت ها در كنار او ساكت بنشینی و صحبتی بین تان ردوبدل

نشود. بعد از خداحافظی احساس كنی ،كه ساعت ها با او درد  دل كرده ای. 

7- چون می گذرد غمی نیست .

8- انسان باید سعی کند در زندگی چیزهایی را که دوست دارد ، به دست آورد ، و گرنه مجبور می شود چیزهایی را که به دست آورده ، دوست بدارد .

9- فرصت ها در سختی ها به وجود می آیند .بدون جاذبه، پرواز معنی ندارد .

10- کاش می شد سرنوشت را از سرِِ نوشت .

11- برای تمام دردها دو علاج وجود دارد، گذر زمان وسكوت .

12- اگر شیر درنده ای در برابرت باشد ،بهتر است از این كه سگ خائنی پشت سرت باشد .

13- همیشه از سکوت ،چگونه فریاد زدن را بیاموز .

14- مورد اعتماد بودن ،بهتر از دوست داشتنی بودن است .

15- با یک چوب کبریت می شود هزاران درخت را سوزاند و از یک درخت هزاران چوب کبریت به وجود می آید .

16- محبت را از درخت بیآموز ، زیرا که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد.

17- هر چیزی که تو را نکشد، مطمئناً قوی ترت می کند.

18- این جهان پر از صدای پای مردمی است كه همان طور كه تو را می بوسند، طناب دار تو را می بافند.

19- آن که می گرید، یک درد دارد و آن که می خندد، هزار و یک درد .

20- گذشت زندگی یک چیز را بارها ثابت می کند و آن این است که گاهی احمق ها درست می گویند.

21- هر انسان بیشتر از آن که از دشمنان خود ضربه ببیند ،از دوستان نادان خود می بیند.

22- چرا همیشه به دنبال این هستیم که بدانیم چرا گل ،خار دارد؟ بیایید گاهی به دنبال آن باشیم ،که بدانیم چرا خار ،گل دارد.

23- خدایا! چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت .(دکترشریعتی)

24- جامعه مثل آب نمک است. شنا کردن در آن بد نیست، اما بلعیدنش وحشتناک است .

25- دو تراژدی دردناک در زندگی وجود دارد : یکی این که در عشقت ناکام شوی و دیگر این که به وصال عشقت برسی .

26- چه فکر کنی می توانی و چه فکر کنی نمی توانی ، درست فکر می کنی .

27- اگر مردم را به حال خود گذاشتی ،تو را به حال خود خواهند گذاشت .

28- در نمك باید چیز غیب و مقدسی وجود داشته باشد، چیزی كه هم در اشك و هم در دریاست .

29- من هرگز نمی نالم...قرن ها نالیدن بس است...می خواهم فریاد بزنم...!اگر نتوانستم سكوت می كنم .

30- بادها می وزند، عده ای در مقابل آن دیوار می سازند و تعدادی آسیاب به پا می كنند.

31- پریدن كار دل است و قدم زندن كار عقل، اگر لذت جهان می خواهی با دل همسفر شو و اگر مقصد می خواهی آهسته رو .

32- زندگی همانند هنر نقاشی كردن است ،با مداد مشكی، ولی بدون پاك كن .

33- زندگی درس حساب است، خوبی ها را جمع، بدی ها را كم ، خوشی‌ها را ضرب و شادی ها را تقسیم كنیم .

34- زندگی نكن برای مردن، بمیر برای زندگی كردن .

35- زندگی تفریح است میان تولد و مرگ.

36- خشم با دیوانگی آغاز می شود و با پشیمانی پایان می پذیرد .

37- آزادی تنها ارزش جاودانه تاریخ است .

۳۸- مسیر را به خاطر بسپار ،که مقصد همان مسیر است .
39- با خودت صادق باش و نگران آنچه دیگران درباره ات فكر می كنند ،نباش . تعریفی را كه آن ها از تو دارند، نپذیر ، خود ، خودت را تعریف كن .

40- دنیا از آن کسی است که برای تصاحب آن با خوش خلقی و ثبات قدم گام برمی دارد .

همان روزی كه فرزندم بشد وارد به دانشگاه//

 برآمد از درون سینه ام از غصّه وغم آه

 
بشد دانشجوی آزاد ومن دربند وبیچاره//

 چرا كه نیك می دانم

 هزینه ساز و سرباره

 
ازاین پس الوداعی بایدم با خنده و شادی//

وباهرچه پس اندازوحقوق و پول وآزادی

شروع گردید دوران ریاضت ، سختی و حرمان//

هرآن چیزی بنا كردم بشد درلحظه ای ویران

زدم چوب حراج بر فرش و تخت و TV رنگی //

همه چیزم بشد قربانی این كار فرهنگی

به خون دل نمودم جور، پول ثبت نام او//

 حدیث و داستان و قصّه بود، موضوع وام او

از آن ترسم كه تا پایان تحصیلات فرزندم// 

و تا گیرد لیسانس خویش این دردانه دلبندم

 
نه سقفی روی سر باشد نه فرشی زیر پای من//

به جای خانه گردد محبس و زندان سرای من

 
شود او فارغ التحصیل و ساقط گردد از من حال//

 شود« جاوید» در او حسرت شغل و زمن هم مال